«تصمیم ویتنا بین عشق و خانواده، یک کابوس اخلاقی واقعی است: چطور می‌توانی کسی را که نفس‌هایت با او معنا پیدا می‌کند رها کنی، آن هم برای کسی که بودنش اساس هویت توست؟ این رمان، مثل یک میکروسکوپ به ذهن قهرمان زن می‌رود و نشان می‌دهد که گاهی عشق واقعی یعنی گذشتن از عشق... حتی اگر این انتخاب، بخشی از روح را برای همیشه خاموش کند.»

 

هاکان بیگ نه مرد عشق بود، نه قهرمان... او محصول یک ذهن شکسته بود؛ تکه‌تکه شده بین اوج شیدایی و حضیض افسردگی. سال‌ها انتقام سوختش را می‌کشید، تا اینکه در خیابان‌های تهران، لیلا را دید—نورِ نابِ یک دختر هفده‌ساله که انگار از دنیای دیگری آمده بود.ولی لیلا ترسید. ترسید از آن نگاهِ پر از آتش، از آن عشقِ بیمارگونه. و وقتی "نه" گفت، هاکان بیگ در آستانهٔ فروپاشی روانی قرار گرفت. حالا تنها راهش وسواسِ تصاحب بود. آیا این عشق بود؟ یا فقط یک توهمِ دیگر از ذهنِ آشفتهٔ مردی که هرگز یاد نگرفته بود چگونه سالم دوست بدارد؟ شاید پایان این داستان از همان اول نوشته شده بود...

"خاله‌بازی"؛ سومین اثر از سه‌گانهٔ بلقیس سلیمانیاین رمان در نگاه اول داستانی زنانه به نظرمی‌رسد، اما با پیچیدگی‌های روایی و شخصیت‌پردازی‌های عمیق، به اثری اجتماعی بدل می‌شود. محور داستان حول زندگی "ناهید" می‌چرخد، زنی که درگیر تنش‌های عاطفی و ناباروری است و این مسئله باعث ورود زنان دیگر به زندگی مشترکش می‌شود. با پس‌زمینهٔ تاریخی دههٔ 60، اثر از کلیشه‌های بازاری فاصله گرفته و با روایت دوگانهٔ شهری و روستایی (به‌ویصف توصیف‌های زنده از روستای گوران)، عمق و جذابیت خود را حفظ می‌کند.

این رمان داستان رودابه، دختری از خانواده سرشناس شیخ‌خانی در کرمان را روایت می‌کند که برای تحصیل و فرار از محدودیت‌های خانوادگی به تهران می‌آید. در بحبوحه جنگ ایران و عراق و موشک‌باران‌های تهران، احسان (نامزد رودابه) و خانواده‌اش ترجیح می‌دهند که او به جای خوابگاه، نزد یوسف، دوست بازنشسته شرکت نفت خانواده برود. یوسف که سال‌هاست در انزوا و با اعتیاد به الکل و سیگار روزگار می‌گذراند، در ابتدا با رودابه رفتار محبت‌آمیزی دارد، اما شباهت او به زلیخا (عمه‌اش که یوسف روزی عاشقش بود) و خشم فروخورده‌اش از شیخ‌خانی‌ها، مسیر رابطهشان را به سوی فاجعه تغییر می‌دهد. 

«الماس تلخ» فقط یک داستان عاشقانه نیست. این روزها، عشق را اشتباه معنا می‌کنیم؛ آنقدر که هر هوسی را عشق می‌خوانیم. شاید این روایت، در پی یافتن عشقی واقعی و خالص است.

همه می‌ترسند، حتی سایه‌هاشان. من برای عشق نیامده‌ام—برای مرگ آمده‌ام. می‌خواهم هر عضوِ آن خانواده‌ی جنایتکار را نابود کنم. پس وقتی یک غریبه‌ی زخمی به دنبال پناه زیر تختِ من می‌خزد، به او رحم نمی‌کنم. او فقط یک مهره است... و من بازی را تنهایی ادامه می‌دهم."**

خسته از شهر، وسایلم را برداشتم و به کوه زدم. یک هفته تنها در کلبه، دور از همه چیز. فکر کردم اینجا می‌توانم دوباره خودم را پیدا کنم. اما وقتی در پیاده‌روی گم شدم، به کلبه‌ای دیگر رسیدم. حالا دو انتخاب دارم: درخواست کمک کنم... یا شب را در جنگل تنها بگذرانم. 

آیا این یک تصادف بود؟ یا نقشه‌ای از پیش طراحی شده؟ پرونده‌ی قتل دوستش، او را به تاریک‌ترین زوایای گذشته‌اش کشاند. هرچه بیشتر کندوکاو کرد، بیشتر فهمید که این پرونده فقط درباره‌ی یک جنایت نیست… بلکه درباره‌ی رازی است که سال‌ها مدفون مانده بود. و حالا، او باید انتخاب کند: حقیقت را فاش کند، یا زندگی‌اش را زیر سایه‌ی این راز ادامه دهد.