کِلِراز یه مبارز خیابونی، رسیدم به قهرمان بوکس سنگین‌ وزن دنیا. هیچکس نمی‌دونست که در کنارش، یه هیولا هم بودم. یه شکارچی توی سایه‌ها. تا وقتی اون دختر بریتانیایی اومد وسط زندگیم و همه‌ چی رو بهم ریخت. خواستنش برای هردومون خطرناک بود، ولی با این حال، بازم سمتش رفتم و حالا یه انتخاب بیشتر ندارم. برای آزادیِ خودم بجنگم... یا آزادیِ اون.سییِناتازه مجرد شدم و قسم خوردم دیگه طرف مردا نرم، تا اینکه اون اومد. وقتی نقابش کنار رفت و حقیقت معلوم شد، هنوز می‌تونم کنارش بمونم؟ حتی اگه به قیمت جونم تموم شه؟ می‌تونیم از ترسامون نسبت به عشق عبور کنیم و برای خوشبختیمون بجنگیم؟

کی گفته بعد یه عمر زندگی نمیشه تغییر کرد؟کی گفته ذات آدم عوض میشه!؟کی گفته  زندگی با عشق قشنگه؟کی گفته بی عشق میشه زندگی کرد؟به ما گفتن قانون مهمهدر حالی که....قانون قانو نقض میکنه!پس هیچ چیزی تو این دنیا کامل نمیمونهوَ وقتی همه‌چیز اینقدر نامعلومهآدم، بین بودن و شدن سرگردونه...برمیگردیم به همون اصل که میگههمه چیز تو خودمونِ که پنهونه!

داترو: سلطان تاریکی!**او را *رئیس* صدا می‌زنند. مردی که در سایه‌ها حکمرانی می‌کند، اما زندگی‌اش پر از مهمانی‌های افسانه‌ای و شرارت‌های مرگبار است.*تا اینکه یک خیانت، همه چیز را نابود می‌کند...*الماس قلب اقیانوس*—گوهری که قدرت او را تضمین می‌کرد—دزدیده می‌شود!*همراز شمس*، تنها زنی که جرات مقابله با او را دارد. دختر افسانه‌ای رقیب دیرینه‌اش، با هوشی که دشمنانش را به وحشت می‌اندازد.اما او یک اشتباه کرد: *دستبرد زدن به دارایی کسی که نباید!**

کمند، شاهزادهٔ تاریکی گروه هکری عقرب، تمام زندگی‌اش را وقف پیروی از قوانین پدرش اِیکس کرده است. اما وقتی یک تازه‌وارد، اعتماد ایکس را جلب می‌کند و جایگاه او را می‌گیرد، دنیای کمند فرو می‌ریزد. برای اولین بار، او حسادت را تجربه می‌کند... و سپس خیانت. حالا او باید انتخاب کند: تسلیم شود یا قیام کند؟ پاسخش را با آتش و خون می‌دهد...

"از دل تاریکی به اعماق تاریک‌تری سقوط کردم. به آغوش کسی که مرگ را مثل نفس کشیدن می‌شناخت. وقتی توسط چنین موجودی آلوده شوی، دیگر هر تماس دیگری بی‌معنا می‌شود. این قاتل فلسفی با آن هوش شیطانی، با آن توانایی عجیب در بازی با مرزهای حیات، یا روحت را می‌دزدد یا به اوجی از هستی می‌رساند که هرگز تصورش را نمی‌کردی..."

«او یک وکیل موفق بود با رازی مُهرکُشته در چمدانِ آرمانی‌هایش: پارافیلیایی که جامعه را به تمسخرش واداشته بود. من؟ دختری با زخمِ مادرزادیِ ننگین—همان چیزی که از کودکی طعمِ طرد را زیر دندانم له کرد. تا روزی که چشمانِ تاریکش مرا در کافه‌ای محقر شکار کرد و به دنیایِ زیرزمینی‌اش کشاند؛ دنیایی از محرومانِ مُعشوق، آدم‌هایی با دردهایِ کبود و عشق‌هایِ وارونه.این داستانِ ماست:سقوط از لبه‌یِ پرتگاهِ تنهایی...عشقی که مثل قارچ در تاریکی می‌روید... و اوجِ گرفتن بر فرازِ جهنمِ آدم‌هایِ "عادی".پ.ن: عشقِ واقعی گاهی شبیه به جراحت است—همیشه درد می‌کند، اما بدونِ آن، زنده نیستی.» 

رها همیشه مستقل بود... اما اینبار بازی متفاوت بود! ورود ناخواسته‌اش به دنیای مافیا، او را میان دو مرد غریبه قرار داد—تنها کسانی که می‌توانستند جانش را نجات دهند. آیا می‌شد به آنها اعتماد کرد؟!" 

همه می‌ترسند، حتی سایه‌هاشان. من برای عشق نیامده‌ام—برای مرگ آمده‌ام. می‌خواهم هر عضوِ آن خانواده‌ی جنایتکار را نابود کنم. پس وقتی یک غریبه‌ی زخمی به دنبال پناه زیر تختِ من می‌خزد، به او رحم نمی‌کنم. او فقط یک مهره است... و من بازی را تنهایی ادامه می‌دهم."**