**«بازی آخر بانو»**، شاهکاری از **بلقیس سلیمانی**، روایتگر زندگی پرپیچ‌وخم **گل‌بانو**، دختری روستایی است که میخواهد از تقدیر شومی که اطرافیانش برایش ساخته‌اند فرار کند. سلیمانی با نثری روان و طنزی گزنده، خواننده را به دنیای این زن جسور می‌کشاند؛ دنیایی که گاهی می‌خنداند، گاهی می‌گریاند، اما همیشه به یادمان می‌گذارد که زندگی برای گل‌بانو، **بازیِ بی‌رحمی** است که قواعدش را دیگران نوشته‌اند.در این رمان، گل‌بانو با سنت‌های دست‌وپاگیر، ازدواج تحمیلی، خواستگاران نامناسب و در نهایت جدایی و دزدیده شدن فرزندش روبه‌رو میشود. اما هرگز تسلیم نمیشود. **سلیمانی** در این اثر، با ترسیم شخصیت‌های متنوع و واقعی از جامعهٔ ایران در دههٔ ۶۰، روایتی فراموش‌نشدنی از مقاومت یک زن در برابر جبر زمانه خلق کرده است.

«این رمان، دلنوشته‌ایست از عشقِ برکه و یزدان؛ دو دلی که در گردباد «نشدن‌ها» به هم چنگ می‌زنند. داستانی از اشتیاقی سوزان، از تلاش‌هایی که گاه به جرقه‌ای امید می‌رسد و گاه در تاریکی «نمی‌شود»ها گم می‌شود. اما چه زیباست این تقلا کردن در مسیر عشق! خواندنش نه فقط لطف که ضرورتی ست برای هر قلب تپنده‌ای...»

آلا میثاقی تازه قدم به دنیای پزشکی گذاشته بود که یک اتفاق غیرمنتظره مسیر زندگی‌اش را تغییر داد. بازگشت به محلهٔ کودکی، او را با گذشته‌ای روبه‌رو می‌کند که حاتم سلطان‌زاده نقشی اساسی در آن داشته است. 

فرزاد که نمی‌تواند این وسوسه را تحمل کند، دختر را به زودی به عقد خود درمیآورد! اما آیا این ازدواج اجباری، آرامش میآورد؟ یا انفجاری از تمایلات سرکوبشده، خشم و حسادت؟

«تصمیم ویتنا بین عشق و خانواده، یک کابوس اخلاقی واقعی است: چطور می‌توانی کسی را که نفس‌هایت با او معنا پیدا می‌کند رها کنی، آن هم برای کسی که بودنش اساس هویت توست؟ این رمان، مثل یک میکروسکوپ به ذهن قهرمان زن می‌رود و نشان می‌دهد که گاهی عشق واقعی یعنی گذشتن از عشق... حتی اگر این انتخاب، بخشی از روح را برای همیشه خاموش کند.»

 

هاکان بیگ نه مرد عشق بود، نه قهرمان... او محصول یک ذهن شکسته بود؛ تکه‌تکه شده بین اوج شیدایی و حضیض افسردگی. سال‌ها انتقام سوختش را می‌کشید، تا اینکه در خیابان‌های تهران، لیلا را دید—نورِ نابِ یک دختر هفده‌ساله که انگار از دنیای دیگری آمده بود.ولی لیلا ترسید. ترسید از آن نگاهِ پر از آتش، از آن عشقِ بیمارگونه. و وقتی "نه" گفت، هاکان بیگ در آستانهٔ فروپاشی روانی قرار گرفت. حالا تنها راهش وسواسِ تصاحب بود. آیا این عشق بود؟ یا فقط یک توهمِ دیگر از ذهنِ آشفتهٔ مردی که هرگز یاد نگرفته بود چگونه سالم دوست بدارد؟ شاید پایان این داستان از همان اول نوشته شده بود...

"خاله‌بازی"؛ سومین اثر از سه‌گانهٔ بلقیس سلیمانیاین رمان در نگاه اول داستانی زنانه به نظرمی‌رسد، اما با پیچیدگی‌های روایی و شخصیت‌پردازی‌های عمیق، به اثری اجتماعی بدل می‌شود. محور داستان حول زندگی "ناهید" می‌چرخد، زنی که درگیر تنش‌های عاطفی و ناباروری است و این مسئله باعث ورود زنان دیگر به زندگی مشترکش می‌شود. با پس‌زمینهٔ تاریخی دههٔ 60، اثر از کلیشه‌های بازاری فاصله گرفته و با روایت دوگانهٔ شهری و روستایی (به‌ویصف توصیف‌های زنده از روستای گوران)، عمق و جذابیت خود را حفظ می‌کند.

این رمان داستان رودابه، دختری از خانواده سرشناس شیخ‌خانی در کرمان را روایت می‌کند که برای تحصیل و فرار از محدودیت‌های خانوادگی به تهران می‌آید. در بحبوحه جنگ ایران و عراق و موشک‌باران‌های تهران، احسان (نامزد رودابه) و خانواده‌اش ترجیح می‌دهند که او به جای خوابگاه، نزد یوسف، دوست بازنشسته شرکت نفت خانواده برود. یوسف که سال‌هاست در انزوا و با اعتیاد به الکل و سیگار روزگار می‌گذراند، در ابتدا با رودابه رفتار محبت‌آمیزی دارد، اما شباهت او به زلیخا (عمه‌اش که یوسف روزی عاشقش بود) و خشم فروخورده‌اش از شیخ‌خانی‌ها، مسیر رابطهشان را به سوی فاجعه تغییر می‌دهد.