پس از سالها تحقیق درباره نسخه‌های خطی پزشکی دوران صفوی، دکتر آرمان زند به ایران بازمیگردد، اما یک سنت قدیمی خانوادگی او را مجبور به ازدواج با دانشجوی ارشدش میکند. آیا این سنت ریشه در یک راز چندصدساله دارد؟ 

"خاله‌بازی"؛ سومین اثر از سه‌گانهٔ بلقیس سلیمانیاین رمان در نگاه اول داستانی زنانه به نظرمی‌رسد، اما با پیچیدگی‌های روایی و شخصیت‌پردازی‌های عمیق، به اثری اجتماعی بدل می‌شود. محور داستان حول زندگی "ناهید" می‌چرخد، زنی که درگیر تنش‌های عاطفی و ناباروری است و این مسئله باعث ورود زنان دیگر به زندگی مشترکش می‌شود. با پس‌زمینهٔ تاریخی دههٔ 60، اثر از کلیشه‌های بازاری فاصله گرفته و با روایت دوگانهٔ شهری و روستایی (به‌ویصف توصیف‌های زنده از روستای گوران)، عمق و جذابیت خود را حفظ می‌کند.

همه می‌ترسند، حتی سایه‌هاشان. من برای عشق نیامده‌ام—برای مرگ آمده‌ام. می‌خواهم هر عضوِ آن خانواده‌ی جنایتکار را نابود کنم. پس وقتی یک غریبه‌ی زخمی به دنبال پناه زیر تختِ من می‌خزد، به او رحم نمی‌کنم. او فقط یک مهره است... و من بازی را تنهایی ادامه می‌دهم."**

هاشم دختری را پیدا می‌کند که دقیقاً مطابق معیارهای اخلاقی است که برای همسر آینده‌اش در نظر داشته. با این فکر که خوابی که دیده بود دارد به واقعیت تبدیل می‌شود، عاشقش می‌شود و در احساساتش غرق می‌گردد...

شوکا دختری بود که گمان برد عشق راستینش را یافته، همان شوالیه‌ی رویاهایش. اما دریغ که نمیدانست عشق حقیقی سالهاست با اوست، بی‌آنکه شناخته شود. او بی‌اعتنایی کرد، دل‌هایی را آزرد و حالا در گردابی افتاده که همان معشوقِ به‌ظاهر بیعیب، تدارک دیده است...  

او فکر می‌کرد کنترل همه چیز را در دست دارد، اما دختری که سال‌ها در سایه انتظار کشیده بود، حالا نخ‌های این عروسک خیمه‌شب‌بازی را می‌کشد. کیارش در حالی که اسرارش مثل موریانه روحش را می‌خورد، در دام عشقی گرفتار می‌شود که هر دو را به پرتگاه می‌کشاند. تا آنجا که دیگر فرقی نمی‌کند چه کسی برنده است...  

داستان دختری به نام هانا که زندگی آرامی دارد تا اینکه یک شب با مردی غریبه آشنا می‌شود. این آشنایی مسیر زندگی او را تغییر میدهد و رازهایی از گذشته را برملا می‌کند. با ورود این مرد به خانه‌شان به عنوان راننده شخصی، هانا کمکم متوجه احساسات پیچیده خود می‌شود...

با تردید به عمویم نزدیک شدم."امشب نیاز دارم با شما صحبت کنم."و با دقت پرسید:"موضوع چیست عزیزم؟"با صدایی لرزان گفتم:"نزدیکی شما همیشه آرامشم بوده."او با ملایمت پاسخ داد:"اما اینجا محل مناسبی نیست."پیشنهاد دادم:"شاید محیطی خلوتتر..." پس از لحظه‌ای، به پارکینگ رفتیم. در آن خلوت، احساسات سرکوب شده‌مان سرانجام بیان شد...