این رمان داستان رودابه، دختری از خانواده سرشناس شیخ‌خانی در کرمان را روایت می‌کند که برای تحصیل و فرار از محدودیت‌های خانوادگی به تهران می‌آید. در بحبوحه جنگ ایران و عراق و موشک‌باران‌های تهران، احسان (نامزد رودابه) و خانواده‌اش ترجیح می‌دهند که او به جای خوابگاه، نزد یوسف، دوست بازنشسته شرکت نفت خانواده برود. یوسف که سال‌هاست در انزوا و با اعتیاد به الکل و سیگار روزگار می‌گذراند، در ابتدا با رودابه رفتار محبت‌آمیزی دارد، اما شباهت او به زلیخا (عمه‌اش که یوسف روزی عاشقش بود) و خشم فروخورده‌اش از شیخ‌خانی‌ها، مسیر رابطهشان را به سوی فاجعه تغییر می‌دهد. 

"حقیقت در گرمای دست‌های تو جاری بود... و هر آنچه پس از فراق آمد، تنها تکرارِ یک رویای شکسته!"

*"شبنم که هفده سال دارد، همیشه در این سن نمی‌ماند. با شک و تردید، کمکم واقعیت‌های زندگی را می‌بیند... تا اینکه در نهایت بینایی خود را از دست می‌دهد."*

همه می‌ترسند، حتی سایه‌هاشان. من برای عشق نیامده‌ام—برای مرگ آمده‌ام. می‌خواهم هر عضوِ آن خانواده‌ی جنایتکار را نابود کنم. پس وقتی یک غریبه‌ی زخمی به دنبال پناه زیر تختِ من می‌خزد، به او رحم نمی‌کنم. او فقط یک مهره است... و من بازی را تنهایی ادامه می‌دهم."**

خسته از شهر، وسایلم را برداشتم و به کوه زدم. یک هفته تنها در کلبه، دور از همه چیز. فکر کردم اینجا می‌توانم دوباره خودم را پیدا کنم. اما وقتی در پیاده‌روی گم شدم، به کلبه‌ای دیگر رسیدم. حالا دو انتخاب دارم: درخواست کمک کنم... یا شب را در جنگل تنها بگذرانم. 

آیا این یک تصادف بود؟ یا نقشه‌ای از پیش طراحی شده؟ پرونده‌ی قتل دوستش، او را به تاریک‌ترین زوایای گذشته‌اش کشاند. هرچه بیشتر کندوکاو کرد، بیشتر فهمید که این پرونده فقط درباره‌ی یک جنایت نیست… بلکه درباره‌ی رازی است که سال‌ها مدفون مانده بود. و حالا، او باید انتخاب کند: حقیقت را فاش کند، یا زندگی‌اش را زیر سایه‌ی این راز ادامه دهد.

آخرش  دیدی چه شد؟ یادت که هست ؟همیشه می‌گفتی آخرش دیگه‌‌‌ خوشبختیه...انگار راست می‌گفتی آخر قصمون خوشبختی بود اما فقط برای خودت برای من آخرش تنهایی بیش نبود آخرش من موندمو‌اون همه خاطرات آخرش من موندم فکر خیال تو ، عشقِ تو :) من موندم یه دل شکسته راستش، انگار آخرش پایانِ من بودُ آغاز تو