داترو: سلطان تاریکی!**او را *رئیس* صدا می‌زنند. مردی که در سایه‌ها حکمرانی می‌کند، اما زندگی‌اش پر از مهمانی‌های افسانه‌ای و شرارت‌های مرگبار است.*تا اینکه یک خیانت، همه چیز را نابود می‌کند...*الماس قلب اقیانوس*—گوهری که قدرت او را تضمین می‌کرد—دزدیده می‌شود!*همراز شمس*، تنها زنی که جرات مقابله با او را دارد. دختر افسانه‌ای رقیب دیرینه‌اش، با هوشی که دشمنانش را به وحشت می‌اندازد.اما او یک اشتباه کرد: *دستبرد زدن به دارایی کسی که نباید!**

کمند، شاهزادهٔ تاریکی گروه هکری عقرب، تمام زندگی‌اش را وقف پیروی از قوانین پدرش اِیکس کرده است. اما وقتی یک تازه‌وارد، اعتماد ایکس را جلب می‌کند و جایگاه او را می‌گیرد، دنیای کمند فرو می‌ریزد. برای اولین بار، او حسادت را تجربه می‌کند... و سپس خیانت. حالا او باید انتخاب کند: تسلیم شود یا قیام کند؟ پاسخش را با آتش و خون می‌دهد...

"از دل تاریکی به اعماق تاریک‌تری سقوط کردم. به آغوش کسی که مرگ را مثل نفس کشیدن می‌شناخت. وقتی توسط چنین موجودی آلوده شوی، دیگر هر تماس دیگری بی‌معنا می‌شود. این قاتل فلسفی با آن هوش شیطانی، با آن توانایی عجیب در بازی با مرزهای حیات، یا روحت را می‌دزدد یا به اوجی از هستی می‌رساند که هرگز تصورش را نمی‌کردی..."

«او یک وکیل موفق بود با رازی مُهرکُشته در چمدانِ آرمانی‌هایش: پارافیلیایی که جامعه را به تمسخرش واداشته بود. من؟ دختری با زخمِ مادرزادیِ ننگین—همان چیزی که از کودکی طعمِ طرد را زیر دندانم له کرد. تا روزی که چشمانِ تاریکش مرا در کافه‌ای محقر شکار کرد و به دنیایِ زیرزمینی‌اش کشاند؛ دنیایی از محرومانِ مُعشوق، آدم‌هایی با دردهایِ کبود و عشق‌هایِ وارونه.این داستانِ ماست:سقوط از لبه‌یِ پرتگاهِ تنهایی...عشقی که مثل قارچ در تاریکی می‌روید... و اوجِ گرفتن بر فرازِ جهنمِ آدم‌هایِ "عادی".پ.ن: عشقِ واقعی گاهی شبیه به جراحت است—همیشه درد می‌کند، اما بدونِ آن، زنده نیستی.» 

رها همیشه مستقل بود... اما اینبار بازی متفاوت بود! ورود ناخواسته‌اش به دنیای مافیا، او را میان دو مرد غریبه قرار داد—تنها کسانی که می‌توانستند جانش را نجات دهند. آیا می‌شد به آنها اعتماد کرد؟!" 

همه می‌ترسند، حتی سایه‌هاشان. من برای عشق نیامده‌ام—برای مرگ آمده‌ام. می‌خواهم هر عضوِ آن خانواده‌ی جنایتکار را نابود کنم. پس وقتی یک غریبه‌ی زخمی به دنبال پناه زیر تختِ من می‌خزد، به او رحم نمی‌کنم. او فقط یک مهره است... و من بازی را تنهایی ادامه می‌دهم."**

"انگیزه من مادیات نیست! برای عدالت میجنگم، برای رسوا کردن سیستم فاسدی که به شما قدرت میدهد. شما که با سوءاستفاده از نفوذ خانوادگی هر ظلمی ممکن میکنید... من به این مبارزه اعتیاد پیدا کردهام. افشای حقیقت درباره شما قدرتمندان فاسد، تنها آرامش من است. حتی اگر پایانش مرگ به دست شما باشد!"

سپیده، پس از مرگ فرزندش، دیگر دلیلی برای زندگی نمی‌بیند—تا اینکه شادمهر، وارث خاندانی اسرارآمیز، به او پیشنهادی عجیب می‌دهد: "اگر به من فرزندی بدهی، تو را به گذشته برمی‌گردانم تا کودکَت را نجات دهی!" اما این معامله چه قیمتی دارد؟ و آیا واقعاً می‌توان با سرنوشت چانه زد؟