اسم رمان : مال من
نویسنده : ماهرو
ژانر : مافیایی، عاشقانه، آدم ربایی، اروتیک، بزرگسال
تعداد صفحات : 466
هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم همچین چیزی ممکنه برای من اتفاق بیفته. اصلاً تصورش رو هم نمی‌کردم که یه دیدار اتفاقی، درست شب تولد هجده‌سالگیم، می‌تونه کل زندگیم رو اینجوری زیر و رو کنه.
حالا، من مالِ اونم. مالِ جولین. مردی که به اندازه‌ای که بی‌رحمه، زیباست. مردی که لمسش وجودم رو به آتیش می‌کشه. مردی که مهربونیش برام از بی‌رحمیش هم ویران کننده تره.
خلاصه رمان :
هفده ساله ام وقتی برای اولین بار او را میبینم.
هفده ساله و دیوانه ی جیک.
»نورا، بیا دیگه، این خیلی کسل کننده ست!« لیا می گه، در حالی که
روی سکوهای تماشاگران نشستهایم و بازی رو نگاه می کنیم. فوتبال.
چیزی که من هیچی ازش نمیدونم، ولی وانمود میکنم عاشقشم،
چون اونجاست که جیک رو می بینم. اونجا، توی زمین، هر روز
مشغول تمرین.
البته من تنها دختری نیستم که جیک رو تماشا میکنه. اون
کوارتربک تیمه و جذابترین پسر روی کره ی زمینه، یا حداقل توی
حومه ی شیکاگو، اوک الن، ایلینوی.
»کسلکننده نیست!« به لیا می گم. »فوتبال خیلی هیجان انگیزه!«
لیا چشم هاشو میچرخونه. »آره، آره. فقط برو باهاش حرف بزن
دیگه! تو که خجالتی نیستی. چرا کاری نمی کنی که متوجهت بشه؟«
شونههامو بالا میندازم. من و جیک تو یه دنیای مشترک نیستیم. دور
و برش پر از دخترای تشویق کننده ست که انگار دارن ازش بالا
می رن. منم به اندازه ی کافی جیک رو زیر نظر داشتم که بدونم دنبال
دخترای قدبلند و بلوند میره، نه دخترای قد کوتاه و سبزه.
فعلا از دور لذت بردن از این حس برام جذابه. میدونم این حس
چیه. هوس. هورمون ها، به همین سادگی. نمیدونم اگه جیک رو
به عنوان یه آدم بشناسم، خوشم میاد یا نه، ولی عاشق اینم که بدونم
بدون پیرهن چه شکلیه.
هر وقت از کنارم رد میشه، قلبم از هیجان تندتر میزنه. حس گرما
تو وجودم پخش می شه و دلم میخواد روی صندلیام وول بخورم.
حتی خوابش رو هم می بینم. خواب های جذاب و پراحساس. جایی
که دستم رو میگیره، صورتم رو لمس میکنه، منو میبوسه.
بدن هامون به هم می خوره، به هم ساییده می شه. لباس هامون درمیاد.
سعی می کنم تصور کنم سکس با جیک چه جوریه.
پارسال، وقتی با راب دوست بودم، تقریباً تا آخرش پیش رفتیم، ولی
بعد فهمیدم وقتی مست بوده، تو یه مهمونی با یه دختر دیگه خوابیده.
وقتی باهاش روبهرو شدم، کلی عذرخواهی کرد، ولی دیگه
نمیتونستم بهش اعتماد کنم و رابطهمون تموم شد. حالا با پسرایی
که باهاشون قرار میذارم خیلی محتاط ترم، هرچند میدونم همه شون
مثل راب نیستن.
ولی جیک شاید اینجوری باشه. اون زیادی محبوبه. با این حال، اگه
بخوام اولین بارم با کسی باشه، قطعاً جیک انتخابمه.
»امشب بریم بیرون!« لیا می گه. »فقط خودمون، دخترونه. می ریم
شیکاگو، تولدت رو جشن می گیریم.«
»تولدم یه هفته دیگهست!« یادش میارم، هرچند میدونم تاریخش
رو تو تقویمش علامت زده.
»خب که چی؟ میتونیم یه کم زودتر شروع کنیم!«
لبخند می زنم. همیشه برای مهمونی رفتن ذوق داره. »نمیدونم. اگه
باز بیرونمون کنن چی؟ این کارتای شناسایی اونقدرا هم خوب
نیستن…«
»می ریم یه جای دیگه. الزم نیست حتماً ارسطو باشه.«
ارسطو بهترین کلوب شهره. ولی لیا راست میگفت، جاهای دیگه
هم بود.
