دختری از تارِ آشوب، از زخم‌های بی‌شفا، از اندوهی بی‌کران. و در تنهاییِ غریبانه می‌گرید بر سرنوشتِ سیاهش. او در این میانِ آدم‌ها چه می‌جوید؟ چه تقدیری در انتظار اوست؟ 

عشق اجباری یا عشق از دست رفته؛ این پرسشِ همیشگی است. در هزارتوی احساسات، چه راهی باید برگزید؟ دختری که مسیر عشقش پر از پیچیدگی بود، «نرسیدن» برایش آسان‌تر از «رسیدن» شد. این داستان، روایت قلب‌هایی است که در جستجوی یکدیگرند، اما تقدیر، وصال را از آنان دریغ می‌کند... قصهٔ ما حکایت نازگل و عشق نافرجامش است. آیا او به آرزویش خواهد رسید؟ با نازگل همراه شوید؛ خواندن این روایت، تجربه‌ای است تأمل‌برانگیز.شاید اگر سرنوشت خاموش بماند،بتوان تصمیمی درست گرفت...

روشنا در کنار خواهرش، رها، زندگیِ آرام و بی‌آلایشی داشت... تا آن شب که در مهمانی، چشمانش به ماهان افتاد. با وجود فاصلهٔ فکریِ آشکار، تقدیر، آن دو را در مسیری ناشناخته قرار داد؛ مسیری که ناگهان با بازگشت عشق گذشتهٔ روشنا پیچیدگی‌هایی یافت. 

گاهی یه بوی آشنا، ردپایی بر شن‌های ساحل، یا تک‌آوازی پرنده‌ای در سپیده‌دم، دریچه‌ای به بایگانی پنهان وجودمان می‌گشاید. آلبومی از «یادهای فراموش‌شده» که زیر غبار روزمرگی مدفون شده‌اند. هر فصل از زندگی برگ‌هایی دارد که باد نوستالژی می‌تواند ناگهان آنها را ورق بزند... و آنجاست که شاید خنده‌ای قدیمی روی لبت جوانه بزند یا مهِ غمی دیرین چشمانت را نمناک کند.

ای روزگار! این چه بازیست؟که از نوازش باد، تیغ ساز کردی…دختر دیروز مرده است، امروز اژدهایی از خاکسترِ معصومیتش برخاست. عشق؟ آه… تنها طناب دار بود که کودکیام را با آن دار زدند.

کلیه سال‌ها بود دلم رو خفه کرده بودم،اما حالا که مگان همون نزدیکیه...دیگه کنترل دست منه نیست.راستشو بخوای، اصلاً هم دل‌م نمی‌خواد خودمو جمع‌وجور کنم.دلباخته‌شم، تمومِ ماجرا! 

ثریا سه ماهه باردار بود که همسرش را از دست داد. با دنیایی از درد و مسئولیت، از گوران به تهران آمد و با حقوق معلمی، تک‌تنها آنا را بزرگ کرد. حالا سال‌ها گذشته و آنا دیگر آن کودکِ وابسته نیست؛ دختری سرکش است که مدام با مادرش درگیر می‌شود. گویا هیچ‌کدام نمی‌توانند یکدیگر را درک کنند، و ثریا، خسته از این کشمکش‌ها، کمک‌مأیوس شده که آیا تلاش‌هایش بی‌فایده بوده است یا نه...

صحرا، دختری با چشمانی به رنگ طوفان، اکنون در گردابی از خودبیگانگی گرفتار شده. پس از دو سال و نیم، او به موجودی تبدیل شده که حتی تصویر خود را در آینه نمی‌شناسد. حالا زیر سلطهٔ مردی عرب است، کسی که خشم فروخوردهای از عشق گذشته دارد و صحرا را ابزاری برای انتقام می‌داند. اما آیا او می‌تواند از این مرداب رهایی یابد؟ و آن دختر بی‌گناه که ناخواسته به این داستان کشیده شده—آیا در تاریکی غرق می‌شود یا مانند نیلوفر آبی از لجن سر برمی‌آورد؟