برای بار چندم، نگاهم توی سالن نیمه تاریک برای زدن رد حاجی فتحی و آدم‌هایش چرخید، اما انگار همه‌ی افراد حاضر در جلسه شکل و شمایل یکجور داشتند! از اینجا که نشسته بودم،فقط یک مشت پسِ سر معلوم بود و بس! کلافه بودم و صدای تیز شهردار جدید منطقه، مثل دارکوب روی مغزم منقار می‌کوبید!